Zespół Downa jest najczęściej zaburzeniem sporadycznym (prosta trisomia 21), spowodowanym przypadkowym nierozejściem się chromosomów podczas mejozy (proces powstawania plemników u mężczyzn i komórek jajowych u kobiet). Dlatego wystąpienie zespołu u jednego z dzieci, nie oznacza, że kolejne też będą chore. Efektywne wspomaganie ucznia w ramach kształcenia, wychowania i opieki jest złożonym procesem. Wymaga nie tylko zapoznania się z diagnozą, treścią orzeczenia i wynikami WOPFU. Do planowania pracy oraz zajęć potrzebna jest również wiedza teoretyczna. Przeczytaj artykuł poświęcony zagadnieniom niepełnosprawności intelektualnej. PDF | The article presents a level of socio-emotional competences of children with Down Syndrome and with moderate learning difficulties in the period | Find, read and cite all the research you Mimo to rodzice bardzo często nie zgadzają się na odroczenie obowiązku szkolnego i z góry narażają dziecko na niepowodzenia. Nie tylko jednak obniżona sprawność umysłowa, społeczna, emocjonalna oraz braki w wiadomościach i umiejętnościach szkolnych są przyczyną niepowodzeń u dzieci w nauce. środowisku szkolnym. . Osoby z trisomią 21. rozwijają się wolniej, szczególnie jeśli chodzi o rozwój mowy. Charakterystyczną cechą rozwoju dzieci z zespołem Downa są okresy szybkiego i wolnego rozwoju umysłowego, dlatego w zespole Downa wyróżnia się trzy stadia rozwojowe: między 4. i 6. rokiem życia, który odpowiada wiekowi umysłowemu około 18 miesięcy u zdrowego dziecka; pomiędzy 8. i 11. rokiem życia porównywalny z wiekiem 30 miesięcy; między 12. i 17. rokiem życia, który odpowiada wiekowi 48 miesięcy. Początkowo dziecko rozwija się w tempie podobnym do zdrowego niemowlęcia, spowolnienie rozwoju motorycznego następuje w wieku 4–6 miesięcy, gdy zaczyna uczuć się siadać bez pomocy. Dzieci te mają bowiem trudności z koncentracją uwagi, czego nauka siadania wymaga. Następnie, mniej więcej w 9.–11. miesiącu życia, obserwuje się gwałtowny wzrost tempa rozwoju, dziecko zaczyna się bawić, a zabawa polega na badaniu przedmiotów poprzez branie ich do rąk, przekładanie, wkładanie do buzi, uderzanie. Potem rozwój znów ulega spowolnieniu, ponieważ maluch ma trudności z przetwarzaniem informacji wyłaniających się z zabawy, np. nauczeniem się, że można coś włożyć do garnuszka, a potem z niego wyjąć. Jest to w przybliżeniu okres między 10. a 13. miesiącem życia. Większość dzieci z zespołem Downa przyswaja sobie na początku 2. roku życia pierwsze 3–4 słowa. Zaczynają wykazywać też proste kojarzenie w wypełnianiu zadań – pociągają za sznurek, żeby coś otrzymać. Maluchy odkrywają przez zabawę nowe sposoby kontaktu ze światem. Naśladują proste czynności, do tego jednak muszą rozszerzyć pamięć i zakres uwagi, czyli muszą być świadome kilku rzeczy na raz. Dla wielu jest to barierą, ponieważ osoba z trisomią 21 nie potrafi analizować zadań, nie robi planu dalszego działania i nie wiąże jego kolejnych etapów w całość. Stąd dzieci są w stanie pokonać kolejne stadia rozwoju zabawy, ale w każdym ze stadiów bawią się w tej samej kolejności i nie tworzą innych odmian czy wariantów kolejności czynności. Wiek między 18. a 24. miesiącem to okres poważnego zastoju. Dużo czasu zajmuje dzieciom rozwój mowy, przy czym chłopcy mają większe trudności niż dziewczynki. Zauważalne postępy mają miejsce dopiero w wieku 5–6 lat, ale mimo opóźnienia mowy, dziecko staje się coraz bardziej samodzielne i daje sobie radę w sytuacjach towarzyskich, ponieważ wykorzystuje do kontaktu z otoczeniem gestykulację, mimikę i prewokalne formy kontaktu. Największy problem stanowi koordynacja wzrokowo-ruchowa, czyli jeśli impulsy pochodzą z różnych zmysłów, dziecko ma problemy z łączeniem i koordynowaniem informacji. Natomiast rozwój społeczny, kontakty z ludźmi, samodzielność i umiejętność podtrzymywania relacji jest u tych dzieci bardziej rozwinięta, niż wskazywałby na to poziom rozwoju umysłowego. Stąd w większości przypadków wiek społeczny jest stosunkowo najwyższy, nieco niższy jest wiek umysłowy, zaś najniższy jest wiek określający poziom rozwoju mowy. Zachowania szkolne zależą od charakteru dziecka, stopnia upośledzenia, zachowania i zdolności innych dzieci. Przy czym najlepiej jeśli w klasie możliwości intelektualne dzieci są podobne, ponieważ daje to poczucie bezpieczeństwa. Dobrze wyprowadzone dziecko z zespołem Downa jest miłe, pogodne, przychylne dla otoczenia, ma wysoce rozwiniętą inteligencję emocjonalną, okazuje przywiązanie do bliskich, rodziny i przyjaciół. W najnowszych badaniach dominuje pogląd, iż na rozwój komunikacji międzyludzkiej wywierają wpływ przede wszystkim takie czynniki, jak: ogólny rozwój jednostki (intelektualny, emocjonalny, społeczny); jej możliwości poznawcze i jej własna aktywność; wpływ najbliższego otoczenia. W przypadku dzieci z zespołem Downa nieprawidłowości mogące wystąpić w obrębie każdego z powyższych czynników skutkują opóźnieniem w rozwoju mowy oraz zaburzeniami w komunikacji językowej. U dzieci tej grupy obserwuje się niepełnosprawność intelektualną różnego stopnia oraz specyficzny profil poziomu rozwoju i przebiegu procesów poznawczych (Zasępa 2008). Stwierdza się także swoistą budowę oraz funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego ( niedorozwój płatów czołowych, pnia mózgu i móżdżku, słabe zróżnicowanie zakrętów i bruzd kory mózgowej, jej ścienienie, zwolnione tempo mielinizacji szlaków piramidowych). Patologią w zakresie struktury i funkcji mózgu tłumaczy znaczne opóźnienie i zaburzenie wzorców w motoryce spontanicznej, upośledzoną koordynację ruchową i przetrwałe odruchy pierwotne (często do końca pierwszego roku życia). Dodatkowym problemem pogłębiającym trudności rozwojowe jest wolniejsze kształtowanie się pamięci krótkotrwałej. Zasadniczy wpływ na rozwój możliwości werbalnych mają notowane w tej grupie zaburzenia zmysłów, w tym szczególnie słuchu (występują u od 38% do 78% dzieci z ZD) i wzroku (diagnozowane u większości dzieci z ZD - 60-69%, przy czym liczba dysfunkcji rośnie wraz z wiekiem. Najczęściej są to wady refrakcji, zez i oczopląs). Istotne dla przebiegu i jakości komunikacji są nieprawidłowości w uwarunkowaniach anatomicznych i strukturalnych, widoczne również w obszarze ustno-twarzowym. Wielu autorów za jeden z podstawowych czynników rzutujących na przebieg rozwoju mowy uważa hipotonię (Kaczmarek 2008). Obniżone napięcie mięśniowe spowalnia rozwój psychomotorycznych dziecka i w sposób bezpośredni upośledza funkcjonowanie aparatu artykulacyjnego (wiotki język, hipotoniczne wargi, mięśnie twarzy), utrudniając prawidłowe ssanie i połykanie oraz negatywnie wpływając na budowę układu stomatognatycznego. Obniżone napięcie mięśniowe w obrębie mięśni oddechowych i fonacyjnych utrudnia przy tym swobodne wytwarzanie dźwięków mowy. Proces oddychania zdaniem wielu autorów (Kaczan 2006; Regner 2008) zaburza hyperlordoza szyjna i kifoza piersiowa, charakterystyczna dla dzieci z zespołem Downa. Obserwowana u wielu tendencja do oddychania torem ustnym wynika z wielu przyczyn, anatomicznych, np. z niedorozwoju zatok i przewodów nosowych, powiększonych gruczołów chłonnych i migdałków oraz trzecim migdałkiem. Utrwalana jest w wyniku częstych infekcji górnych dróg oddechowych. Spowolnienie rozwoju mowy i późniejsze problemy artykulacyjne wynikają także z wad i anomalii w budowie głowy (małogłowie, spłaszczenie głowy, skrócenie kanałów słuchowo-oddechowych, wady budowy ucha, małe kości szczęki, słabo wykształcone zatoki oboczne nosa, które łatwo ulegają zablokowaniu). Charakteryzując zaburzenia ustno-twarzowych notowane w tej grupie zwraca się uwagę na nieprawidłowości w obrębie środkowej części twarzy ( niedorozwój 1/3 twarzoczaszki: mały, płaski nos, szczęka hipoplastyczna, wąskie nozdrza tylne, cienka i mało aktywna warga górna), w części dolnej (hipotonia mięśni ust, usta otwarte, z wywiniętą wargą dolną, żuchwa przesunięta z powodu hipotonii mięśni skroniowych i żwaczy oraz mięśni języka w dół i do przodu) oraz w jamie ustnej (wiotki język wysunięty do wargi dolnej, liczne anomalie zębowe, wąskie, często nadmiernie wysklepione podniebienie twarde, podniebienie miękkie hipotoniczne i niewydolne). Zwraca się także uwagę na różnice w usytuowaniu krtani (zbyt wysokie) oraz w budowie i funkcjonowaniu strun głosowych. Biorąc pod uwagę wielość czynników, które zaburzają bazę, na której kształtują się możliwości językowe dziecka z Downa, podkreśla się, iż opóźnienia w rozwoju mowy i jej późniejsze zaburzenia są na ogół poważniejsze, niż można byłoby przewidzieć na podstawie ogólnego rozwoju poznawczego dziecka. Trudno jest przewidzieć, jaki poziom możliwości komunikacyjnych osiągnie dziecko, gdyż zależne jest to od wielu czynników ( rozwój intelektualny, ogólny stan zdrowia, wpływ środowiska). Zdarza się, że wypowiedzi są niezrozumiałe nawet dla najbliższych, sprowadzone do elementów prozodycznych. W innych przypadkach osoba z zespołem Downa formułuje wypowiedzi niewiele różniące się od wypowiedzi rówieśników. Trudności w rozumieniu wypowiedzi osób z tym zespołem zaburzeń wynikają przede wszystkim z zaburzeń artykulacji, fonacji (głos chrypliwy, dysfonia, załamania głosu) oraz zaburzeń płynności mowy. Literatura: Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju u dzieci z chorobami genetycznymi, red. T. Kaczan, R. Śmigiel, Kraków 2012. Wspomaganie rozwoju dzieci z zespołem Downa – teoria i praktyka, red. Kaczmarek, Kraków 2008. Minczakiewicz: Zespół Downa, Gdańsk 2010. E. Zasępa: Psychospołeczne funkcjonowanie osób z zespołem Downa, Kraków 2008. O dzieciach z Zespołem Downa jeszcze wiele możemy nie wiedzieć. Czasami podchodzimy do nich z ostrożnością, przypisując im złe cechy albo mylimy z innymi niepełnosprawnymi. Jeśli my, dorośli się mylimy, jak dziecko ma reagować poprawnie i być tolerancyjne wobec różnorodności ludzi? 1/5 Na początek wspomnę o przyczynie Zespołu Downa. Jest nią obecność dodatkowego chromosomu w komórkach ciała. Prawidłowy zestaw wynosi 23 chromosomy, dzieci z Zespołem Downa mają więc ich 24. Co powinny wiedzieć dzieci o innych dzieciach, które mają zdiagnozowany Zespół Downa? To ważne, żeby szukać odpowiedzi. Kiedy wykluczymy błędne przekonania, być może zobaczymy naprawdę człowieka, który stoi przed nami. Świadomość pomoże więc zarówno nam, jak i dzieciom z Zespołem Downa oraz ich matkom. 2/5 Charakterystycznym wyglądem. Z tym, że dzieci oczywiście różnią się między sobą, tak jak osoby z liczbą 23 chromosomów, a więc: kolorem i kształtem oczu, kolorem włosów, uśmiechem i innymi. Charakterystyczne cechy wyglądu, jakie występują u osób z Zespołem Downa: – płaski profil twarzy, – skośne ustawienie powiek, – zmarszczka nakątną (kącik oka przykryty fałdem skórnym), – małe, nisko osadzone uszy, – nadmiar skóry na karku, – małe dłonie z pojedynczą bruzdą zgięciową. Dzieci z Zespołem Downa w większości mają wady wzroku, w tym astygmatyzm lub zaćmę. 3/5 Zmniejszone napięcie mięśniowe. Przez to dziecko z Zespołem Downa może mieć problemy z pisaniem i podczas lekcji w-f. U osób z Zespołem Downa występuje niepełnosprawność intelektualna (która bardzo często wiąże się z zaburzeniami poznawczymi). Jej stopień nie jest jednak taki sam u każdego. Dzieci z Zespołem Downa zwykle później uczą się mówić, siedzieć i chodzić niż inne dzieci. 4/5 Należy wspomnieć o praktycznym podejściu do życia w przypadku ludzi obdarzonych liczbą 24 chromosomów. Są one nastawione na rozwiązywanie konkretnych problemów, a mniej rozwinięte jest u nich myślenie abstrakcyjne. Niestety, znaczna liczba osób z Zespołem Downa ma wady serca, co utrudnia funkcjonowanie i zmusza do ostrożności. Dobra wiadomość jest taka, że tę przypadłość można skutecznie leczyć. Opisywane dzieci mają też większe skłonności do zapadania na choroby układu pokarmowego, tarczycy. To wiąże się z koniecznością wprowadzania specjalnej diety. Mają częściej niż u pełnosprawnych ludzi zaburzony układ immunologiczny, kostny i stawowy. 5/5 Problematyczny może być fakt wolniejszego rośnięcia i skłonność do tycia. Dobrze o tym powiedzieć, bo wygląd jest jednym z powodów i dyskryminowania dzieci w szkole przez inne dzieci. Jest to bezzasadne, co trudno wytłumaczyć dorastającym jeszcze młodym ludziom. Należy jednak poruszać ten temat przy różnych okazjach. To, że różnimy się wyglądem jest normalne i naturalne, tak jak to, że mamy odmienne charaktery, osobowości, style bycia i świat wewnętrzny. Na ukształtowanie tych wszystkich elementów składa się wiele przyczyn, a niektóre są trudne do wyjaśnienia. I to jest w porządku. Dzieci z Zespołem Downa są pełne empatii i radości. Może się zdarzyć, że przytulą znienacka kolegę lub koleżankę, wyrażając tym swoje przyjacielskie nastawienie. Inteligencja emocjonalna to również ich atut! Dzieci z Zespołem Downa nie mają w zwyczaju etykietować. A często tak właśnie postępuje się wobec nich. Mają naturalną zdolność prostego życia i cieszenia się tym, co jest tu i teraz. Pewna matka napisała na swoim blogu coś, co rzuciło mi się w oczy. Jej syn wspomina miłe chwile, ale nie wpada w pułapkę, w jaką wpadamy my… zatrzymujemy się w przeszłości lub przyszłości. U małego chłopca z Zespołem Downa radość wspomnień nie likwiduje radości Teraz. … Książki: Aleksandra Chmielewska, Tajemnica znikających ciasteczek. Bajki bez barier. Część V. Zespół Downa D. Terakowska, Poczwarka Eliza Piotrowska, Żółte kółka Anna Sobolewska, Cela. Odpowiedź na zespół Downa Monika Krajewska, Mój młodszy brat Data modyfikacji: 14 marca 2022 Zobacz prace podzielone tematami: 01 - Administracja 02 - Analiza: ekonomiczna, finansowa, wskaźnikowa 03 - Bankowość, Kredyty 04 - Bezrobocie 05 - Bezpieczeństwo i Higiena Pracy 06 - Biznes plany 07 - Budownictwo i Architektura 08 - Budżet: miasta, powiatu, gminy, państwa 09 - Controlling 10 - Koszty, Audyt 11 - Pielęgniarstwo, Fizjoterapia, Dietetyka, Farmacja i Medycyna 12 - Faktorinng, Outsourcing 13 - Finanse 14 - Gastronomia, Hotelarstwo 48 - Historia 46 - Informatyka, Internet 15 - Inwestycje, MŚP 16 - Joint Venture, Prywatyzacja, BIZ 17 - Jakość 18 - Komunikacja społeczna 19 - Leasing 47 - Literatura 20 - Negocjacje, Konflikty 21 - Nieruchomości 22 - Marketing, Promocja, Reklama, Produkt 23 - Mechanika, Motoryzacja 24 - Ochrona Środowiska, Ekologia 25 - Pedagogika 26 - Podatki 27 - Politologia, Terroryzm, Dziennikarstwo 28 - Prawo, Przestępczość 29 - Psychologia 30 - Public relations 31 - Rachunkowość 32 - Resocjalizacja 33 - Rolnictwo 34 - Rynki finansowe, Instrumenty finansowe, Giełda 35 - Samorządy 36 - Socjologia 37 - Stosunki międzynarodowe, Handel zagraniczny 38 - Transport, Logistyka, Dystrybucja 39 - Turystyka, Agroturystyka 40 - Ubezpieczenia, Emerytury, Renty, Służba zdrowia 41 - Unia Europejska, Unia Walutowa, Euro, Fundusze Unijne 42 - Wychowanie fizyczne 43 - Zarządzanie, Organizacja, ZZL: Rekrutacja, Selekcja, Szkolenia, Motywowanie, Wynagradzanie, Ocenianie 44 - Strategie 45 - Inne 00 - Pokaż wszystkie prace Numer pracy: 3566 Temat pracy: Funkcjonowanie dziecka z zespołem downa w rodzinie i szkole. Liczba stron: 74 Spis treści / plan pracy: Wstęp Rozdział 1 Rodzina jako środowisko wychowawcze Pojęcie rodziny i jej funkcje .........6 Postawy rodzicielskie .........11 Rodzina a wychowanie dziecka niepełnosprawnego.........15 Pomoc rodzinom dzieci niepełnosprawnych.........17 Rozdział 2 Ogólne zagadnienia dotyczące niepełnosprawności Rodzaje i przyczyny niepełnosprawności umysłowej.........20 Charakterystyka dzieci z zespołem downa.........22 Metody terapii wspomagania rozwoju u osób z zespołem downa .........25 Grupa rówieśnicza a dzieci z zespołem downa..........28 Rozdział 3 Metodologia badań własnych Cel i problematyka badań .........32 Metody, techniki i narzędzia badawcze .........33 Organizacja i przebieg badań własnych.........36 Rozdział 4 Analiza wyników badań własnych Charakterystyka badanej grupy.........38 Stopień akceptacji niepełnosprawności osób z zespołem downa w opinii badanych grup..........42 Wiedza grup badawczych na temat zespołu downa .........48 Stopień akceptacji dziecka z zespołem downa przez zdrowe rodzeństwo..........52 Stopień samodzielności dzieci z zespołem downa w rodzinie i szkole w opinii badanych grup .........54 Profilaktyka badań prenatalnych w opinii matek dzieci z zespołem downa.........56 Rola wsparcia instytucji i najbliższych w opinii matek dzieci z zespołem downa i pedagogów szkolnych.........57 Podsumowanie.........60 Bibliografia.........62 Spis źródła internetowe Spis tabel Spis rycin Spis diagramów Aneksy

funkcjonowanie dziecka z zespołem downa w szkole